Dożywocie dla kirgiskiego obrońcy praw człowieka. Opinia przyjaciela sądu ws. Azimżana Askarowa 

Dożywocie dla kirgiskiego obrońcy praw człowieka. Opinia przyjaciela sądu ws. Azimżana Askarowa

Helsińska Fundacja Praw Człowieka przedstawiła Sądowi Najwyższemu w Kirgistanie opinię przyjaciela sądu (amicus curiae) w sprawie Azimżana Askarowa, kirgiskiego obrońcy praw człowieka, skazanego na dożywocie w 2010 r.

W 2016 r. Komitet ONZ ds. Praw Człowieka wydał decyzję w jego sprawie, w której uznał, że Kirgistan naruszył prawo w zakresie zakazu stosowania tortur i arbitralnego aresztowania oraz prawo do rzetelnego postępowania, w tym w sprawie dotyczącej tortur stosowanych wobec tego obrońcy praw człowieka.

Władze Kirgistanu odmawiają implementacji decyzji Komitetu ONZ ds. Praw Człowieka twierdząc, ze zawiera ona nieobowiązkowe do wdrożenia rekomendacje.

W swojej opinii HFPC analizuje obowiązki Kirgistanu wynikające z ratyfikacji dokumentów międzynarodowych, w tym Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych i Protokołu Fakultatywnego do niego, jak również prawa krajowego. Przystępując do Protokołu Fakultatywnego Kirgistan uznał mandat Komitetu ONZ ds. Praw Człowieka.

„W części krajów, w których działa HFPC zauważamy niepokojącą tendencję negowania charakteru decyzji KPC jako prawnie wiążących dla państwa-strony MPPOiP. Decyzje te traktowane są jedynie jako potwierdzenie zaistniałych faktów i rekomendacja dla państwa, a nie zobowiązanie do podjęcia określonych działań” – mówi dr Aleksandra Iwanowska, prawniczka HFPC.

Uznanie kompetencji Komitetu do rozpatrywania i podejmowania decyzji w indywidualnych sprawach oznacza, że ​​po ponownym rozpatrzeniu sprawy państwo nie może podjąć decyzji identycznej, jak ta, na której oparta została skarga indywidualna. Co więcej, organy państwowe, w tym organy dochodzeniowe, prokuratura i sądy, pełnią funkcje powierzone im w systemie prawnym Kirgistanu składającego się z obowiązujących traktatów międzynarodowych, ogólnie uznanych zasad prawa międzynarodowego, a także prawa krajowego. Zatem brak implementacji decyzji Komitetu ONZ ds. Praw Człowieka pociąga za sobą także naruszenie prawa krajowego, w tym art. 6 Konstytucji.

Helsińska Fundacji Praw Człowieka przywołuje w opinii przyjaciela sądu również niedawne orzecznictwo kirgiskich sądów krajowych w dwóch sprawach, w których na podstawie decyzji Komitetu ONZ ds. Praw Człowieka przyznano kompensację za śmierć ofiar w wyniku stosowania tortur. W obu sprawach Helsińska Fundacja Praw Człowieka złożyła amicus curiae przed sądami w Kirgistanie.

Wykonywania decyzji KPC w krajach Azji Centralnej, w tym Kirgistanie, jest jednym z priorytetowych działań HFPC, ponieważ system ochrony ONZ jest jedynym dostępnym dla ofiar naruszeń praw człowieka w tym regionie.