Elementarz naszych praw
Wiem, że każdemu, a więc również dziecku, przysługuje wolność do wyrażania swoich poglądów.
Wiem, że wolność jest koniecznym warunkiem funkcjonowania demokracji – tworzy miejsce dla konstruktywnej debaty społecznej, która stanowi jeden z fundamentów demokratycznego państwa prawa.
Wiem, że wypowiedź może przyjmować zróżnicowaną formę – m.in. artystyczną (np. dzieło plastyczne, utwór muzyczny) oraz być zamieszczana także i w cyberprzestrzeni, w tym w mediach społecznościowych. Także sam gest sprzeciwu wobec pewnych zjawisk występujących w sferze publicznej bądź solidarności z określonym ruchem społecznym jest zachowaniem chronionym przez Konstytucję RP.
Wiem, że polskie prawo nie przewiduje, a nawet nie może przewidywać, żadnych norm, które zakazywałyby wyrażania swoich poglądów w pokojowej oraz prawnie i społecznie akceptowalnej formie, jeżeli w żaden sposób nie nawołuje się w ten sposób do przemocy, nienawiści, zachowań o charakterze dyskryminującym czy innych nieakceptowalnych postaw.
Wiem, że wolność wyrażania swoich poglądów gwarantują dziecku również akty prawa międzynarodowego, jak np. Europejska Konwencja Praw Człowieka oraz w szczególności Konwencja o Prawach Dziecka.
Wiem, że wolność zgromadzeń jest kolejną konstytucyjnie chronioną wolnością, która przysługuje każdemu, a więc również nieletnim.
Wiem, że wolność zgromadzeń jest nierozerwalnie związana z wolnością wypowiedzi – zgromadzenia stanowią szczególną formę wspólnego wyrażania poglądów.
Wiem, że władze publiczne obowiązane są zapewnić warunki do odbycia pokojowego zgromadzenia nawet wówczas, kiedy ekipa rządząca kompletnie nie zgadza się z wartościami i poglądami wyrażanymi na takim zgromadzeniu.
Wiem, że z ochrony konstytucyjnej korzystają wyłącznie pokojowe zgromadzenia.
Wiem, że jedną z dopuszczalnych form zgromadzenia publicznego jest zgromadzenie spontaniczne.
Wiem, że wolność zgromadzeń nieletnich jest również chroniona przez akty prawa międzynarodowego, takie jak np. Europejska Konwencja Praw Człowieka oraz w szczególności Konwencja o Prawach Dziecka.
Wiem, że Europejski Trybunał Praw Człowieka bardzo jasno stwierdził, że jeżeli zgromadzenie odbywa się w miejscu publicznym, każdy – w tym dzieci – może w nim uczestniczyć, jako że obecność dzieci jest kwestią osobistego wyboru rodziców i ich decyzji, a sprzecznym ze swobodą zgromadzania się rodziców i dzieci byłoby uniemożliwianie im udziału w takich zdarzeniach. Oczywiście zgromadzenia, które nie mają charakteru pokojowego nie podlegają takiej ochronie.
Chcesz wiedzieć więcej zapoznaj się z:
- Art. 31, 54 i 57 Konstytucji RP
- Art. 10 i 11 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka
- Art. 13 i 15 Konwencji o Prawach Dziecka
- Art. 1 § 2 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich
- Wyrok ETPCz z dnia 3 lutego 2009 r. w sprawie Women on Waves i inni p. Portugalii, Izba (Sekcja II), skarga nr 31276/05
- Wyrok TK z dnia 10 lipca 2008 r., sygn. akt P 15/08
- Wyrok ETPCz z dnia 14 lutego 2006 r. w sprawie Christian Democratic People’s Party (Chrześcijańska Demokratyczna Partia Ludowa) p. Mołdawii, skarga nr 28793/02
Pozostałe tematy akcji “Wiem, że”:
- Formy spontanicznego sprzeciwu w miejscach publicznych
- Wolność zgromadzeń a tzw. “rozporządzenia covidowe”
- Środki przymusu bezpośredniego
- Stosowanie gazu pieprzowego
- Legitymowanie
- Mandaty
- Nagrywanie czynności służbowych policjantów
- Prawa osób nieletnich – prawa procesowe
- Przeszukanie pomieszczeń