Do Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka sprawę zgłosił obrońca Pana Piotra C., który poinformował o problemie z doręczaniem żonie osadzonego zarządzeń w sprawie zgody na widzenia. Pani Agnieszka C. występując z wnioskami o zgodę na widzenia została poinformowana przez prokuraturę, że zarządzenia nie zostaną jej doręczone, dopóki nie załączy do pism znaczków pocztowych i kopert. Helsińska Fundacja Praw Człowieka zwróciła się do Naczelnika Mazowieckiego Wydziału Zamiejscowego Departamentu do Spraw Przestępczości Zorganizowanej i Korupcji Prokuratury Krajowej.
W piśmie interwencyjnym HFPC powołała się między innymi na § 189 pkt 3 Regulaminu wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, zgodnie z którym: „Oryginał zarządzenia o zgodzie na widzenie doręcza się osobie odwiedzającej, natomiast jego kopię pozostawia w aktach podręcznych”. Podkreślono również znaczenie zapewnienia kontaktu osobie osadzonej ze światem zewnętrznym, w tym utrzymaniem więzi z rodziną, które są warunkiem humanitarnego traktowania osób pozbawionych wolności. Zdaniem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka ograniczenie tego kontaktu musi odpowiadać kryteriom określonym w art. 8 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
„Wymaganie od Pani Agnieszki pokrywania kosztów doręczenia zarządzeń o zgodzie na widzenie z mężem może stanowić naruszenie gwarancji określonych w Konwencji” – mówi Justyna Jezierska, prawniczka Programu Interwencji Prawnej HFPC. „Niedoręczanie zarządzeń prokuratury w tym zakresie de facto uniemożliwia przeprowadzanie widzeń” – dodaje Piotr Kubaszewski, koordynator Programu.
Obrońca Pana Piotra C. poinformował, że w wyniku interwencji Fundacji, Pani Agnieszka po raz pierwszy otrzymała zgodę na widzenie doręczoną pocztą na koszt Prokuratury.